و چقدر خالیست

تنگ نبودن هایت...

اسباب بازی هایت را به دامانم ریختی و گریختی

آه...که چه دیر به خود آمدم...

رفته بودی و من

ماندم و یک تنگ خالی

چهره ی تنگ میازاردم

انگار که زهرخندی طعنه آلود بر لب دارد

دل خالی شده اش از بازی های کودکانه ات،چه سیاه است

...رفتی و من ماندم و یک دنیا حسرت

که چرا هیچ نگاره ای به رسم خاطره ندارم از تو

بودنت عادی بود و من،غافل از تباهی چهارشنبه ها

سپردمت به دست تنگ سنگدل...مهربان نبودمت کوچکم

حلال کن...

رفتی ماهی من

و من ماندم و تنگی که این بار

با سنگریزه های حسرت پر میکنم

چرا که این تنگ سیاه دیگر

تاب مرگ ماهی دیگر ندارد...

یکی از فامیلامون زنشو فرستاده بود خونه باباش،

ازش پرسیده بودیم چرا این کارو کردی؟!!

گفت:

یارب آن دلبر شیرین که سپردی به منش . . . . .

از بس که ننر بود سپردم به ننش !!!!!!!!

روزگارا که چنین سخت به من می گیری

با خبر باش که خیلی داری سخت می گیری دیگه!!!

مسخرشو درآوردی!!!!!

نمی دونم چرا هروقت یه گندی میزنم بابام اینو میخونه!!!

گر بمیرد دختری بر قبر او روید گلی

گر بمیرند دختران دنیا گلستان میشود !!!!

ای که دائم به جهان منتظر منتظری

گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری

 
فرض کن، حضرت مهدی به تو ظاهر گردد

بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری

ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟!

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند

با چنین شرط که بر حافظه دستی نبری؟!

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟

لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟!

پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیت

داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟!

واقفی از عمل خویش تو بیش از دگران
 

می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟!

پیغام گیر حافظ :

رفته ام بیرون من از کاشانه ی خود غم مخور!

تا مگر بینم رخ جانانه ی خود غم مخور!

بشنوی پاسخ ز حافظ گر که بگذاری پیام

زآن زمان کو باز گردم خانه ی خود غم مخور !

پیغام گیر خیام:

این چرخ فلک عمر مرا داد به باد

ممنون توام که کرده ای از من یاد

رفتم سر کوچه منزل کوزه فروش

آیم چو به خانه پاسخت خواهم داد!

پیغام گیر بابا طاهر:

تلیفون کرده ای جانم فدایت!

الهی مو به قوربون صدایت!

چو از صحرا بیایم نازنینم

فرستم پاسخی از دل برایت !

پیغام گیر نیما :

چون صداهایی که می آید

شباهنگام از جنگل

از شغالی دور

گر شنیدی بوق

بر زبان آر آن سخن هایی که خواهی بشنوم

در فضایی عاری از تزویر

ندایت چون انعکاس صبح آزا کوه

پاسخی گیرد ز من از دره های یوش

میازار موری که دانه کش است!

در مورد مورچه ای که دانه همراه اش نیست

فتوایی صادر نشده!

می توانید بیازارید!!!

تقلب توانگر کند مرد را

تو خر کن دبیر خردمند را !

اهل دانشگاهم